دربی که در تصویر مشاهده میکنید، مشهور است به درب قاضیالحاجات که به سفارش نصراللهبن شمسالدین السحنابی در سال 735 هجری قمری و به دست علی نجار نیشابوری در سال 735 هجری قمری در ابعاد 460 در 260 سانتیمتر ساخته شده و قبلاً در محل رواق دارالسیاده نصب بوده است. این درب قدیمیترین درب به نمایش در آمده در گنجینه تاریخ حرم رضوی به شمار میرود.
دارالسیاده پس از دارالولایه بزرگترین رواق آستان مقدس رضوی است. این رواق مردانه نیز مانند دارالحفاظ از ساختههای گوهرشاد آغاز و متعلق به سده نهم هجری قمری است.
این رواق که مجموعهای از هنرهای تزیینی همچون مقرنسکاری و رسمیبندی، منبتکاری و حجاری، معرقکاری، قلمزنی و کندهکاری روی چوب را در خود جای داده، تاکنون سه بار مرمت شده و کتیبههایی از این مرمتها را بر دیوارهایش به یادگار دارد؛ نخست، پس از سال 1080 هجری قمری که زلزله به ارکان رواق خلل وارد کرد و شاه سلیمان صفوی آن را مرمت نمود؛ دوم در سال 1300 هجری قمری که امینالدوله از دیوانسالاران قاجاری، به آینهکاریاش پرداخت و سوم از سال 1330 هجری خورشیدی که سقف آن مرمت و آینهکاریهایش تجدید شد و این کار حدود 13 سال به طول انجامید. خوب است بدانید که حاجی میرزا حسین خان مشیرالدوله سپهسالار، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار و بانی مدرسه سپهسالار تهران که از رجال اصلاح طلب دربار قاجار بود نیز در دارالسیاده به خاک سپرده شده است.
منبع:هشتمین خورشید ولایت
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: